Nieuwe zorgaanbieders in geestelijke gezondheidszorg van goede wil, nog niet alles op orde
Vorig jaar kreeg de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) 1.041 vrijwillige aanmeldingen van nieuwe zorgaanbieders in de geestelijke gezondheidszorg (ggz). De inspectie keek naar al deze aanmeldingen en waar nodig werd een contact of bezoek gepland. Dat laatste gebeurde 79 keer. Over het algemeen is de aandacht voor persoonsgerichte zorg heel goed. Nieuwe aanbieders zijn ook gemotiveerd om snel verbeteringen door te voeren. Want dat is soms nog nodig.
Sinds dit jaar zijn nieuwe zorgaanbieders verplicht zich te melden. Vorig jaar was dat nog vrijwillig. Het helpt zorgaanbieders op een rij te zetten wat er allemaal nodig is voor goede zorg.
Resultaten
De inspectie heeft haar beeld over nieuwe zorgaanbieders in de ggz gepubliceerd. Enkele punten daaruit:
- Niet alle zorgaanbieders hebben een procedure om incidenten te registreren, te bespreken en eventueel te melden. Zo’n procedure is bedoeld om van incidenten te leren en ze te voorkomen.
- De meeste nieuwe aanbieders hebben een klachtenregeling en zijn aangesloten bij een geschilleninstantie. Soms stellen ze de eis dat een cliënt een klacht eerst met de behandelaar bespreekt. Dat kan voor cliënten soms moeilijk zijn. De inspectie vindt daarom dat een cliënt ook gelijk en rechtstreeks naar een onafhankelijke klachtenfunctionaris mag gaan. Zo staat het ook in de wet.
- De meeste zorgaanbieders kennen de meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld. Maar ze weten niet altijd hoe die in de eigen praktijk toegepast moet worden.
- Zorgaanbieders voorzien in waarneming als zij gepland afwezig zijn, bijvoorbeeld tijdens vakantie. Maar weinig zorgaanbieders hebben waarneming op voldoende niveau geregeld als zij onverwacht uitvallen.
- Niet alle zorgverleners kennen het medicatiegebruik van hun cliënten. Als ze medicijnen voorschrijven, gebruiken ze niet altijd een elektronisch voorschrijfsysteem. Dat is wel de norm.
- Zorgaanbieders willen graag goede en veilige zorg leveren. Maar de processen daarvoor zijn vaak onvoldoende uitgewerkt. Zo is nog aandacht nodig voor methodisch werken. En voor het goed vastleggen in dossiers van belangrijke beslissingen of keuzes in een behandeling. Dat is nodig voor de continuïteit van de zorg: de zorg over een langere periode of bij overdracht van de ene naar de andere zorgverlener.